“La poezio es la linguo dil sonji.”

T. M.



lunedì 18 marzo 2013

LA PAPAGAYETI


LA PAPAGAYETI

 

Tra la densega branchi

dil arboro

l’aero

fatigesas pasar.

Ma ta branchi

es tote

senfolia

ed olia

triste pala bruneso

akompanas la tristeso

di la vintro

tote

senkolora.

La pinti di la branchi

arida

levita vers supre

frolas

la griza cielo

e semblas demandar

aquo

de la nubi distensita ed avara

qui su impozante

okupas la tota cielo

ed igas ol

melankolioza

en la pikturo

facita da la vintro

tote

senkolora.

La branchi desvestizita

memoras nostalgioze

la verda vesti

quin l’olima printempo

donacis a li

e nun

spoliita dal autuno

fremisas

pro singla ventosufleto

sendata da la vintro

tote

senkolora.

Ma – ho! – surprizo!

Arivas subite

me ne savas de ube

un…

du…

tri peceti

de la verdo perdita.

E quar, e kin

verda papagayeti

qui pozas su

sur la pinti di la branchi

e kolorizas li vivace

neexpektite.

Li sendesis por stuporigar.

Li sendesis

dal akuzita vintro

qua evidente ne es

tote

senkolora.

Qual astonanta surprizo

es ica donacajo

subita!

E qual gracioza kreureti

es ica verd uceli

qui montras longa kaudi

e flava pektoreti.

Ka li ne esas

vere plu joyigiva

kam la printempal hirundi

triste blanka e nigra?

La vintro depresita

volis prenar hodie

sua revancho

de la fiera printempo

qua kustumas desfaldar

ed ostentar omnaloke

sua reputeso koloral.

La papagayeti

turnas e saltetas

de un brancho

ad altra

vivacigante la nud arboro

per sua hela verdo

movanta.

E la pikturo

richigesis

da la kolorizita trezoreti.

E la humoro

joyigesis

da la kolorizita surprizeti.

Mem la vintro

havas sua karti

por ludar koloroze

e surprizar.

 

T. M.

venerdì 1 febbraio 2013

LA POEMO





LA POEMO

 

Sur la pinto di la plumo

aparis la poemo

e la vorti ekiris ol

quale aquo de la fonto

ed ekirante atachis su

elegante sur papero

sur qua la tenua plumo

movis ya quale dansisto

kun turni, salti e pirueti

en la teatro dil kayero.

En la fino dil pagino

la plumo nepaciente

fremisante quik demandis

ke ol turnez nemediate

por ajile vestizar

plusa blanka pagino

per sua richa broduri.

E pose plusa

e pose plusa

e pose ankore plusa.

E kande la plumo fatigita

skribis tandem la lasta punto,

omna pagini ensemble

interbatis euforioza

en entuziasmoza aplaudo.

La plumo ya kontenta

iris kushar su

sur la ligna skribotablo

e la kayero saturita

delikate klozis su.

 

T. M.

L’INF... IN IDO!

Me tradukis la sequanta poemo ad Ido cirkume ante un yaro, ma til nun me ne publikigis olu hike: me ne tre prizis ol pro le tro multa “c”. T...